Bailar con coreografía

“Nós hoxe non temos nada que celebrar, senón todo o contrario” Así de clara e rotunda é Ruth Balvís, a presidenta de Danesga, o colectivo que agrupa a bailaríns profesionais de Galicia. A ritmo de protesta polo que consideran “abandono tanto da danza galega como do Centro Coreográfico Galego”, farán unha pequena acción que coincide coa celebración do Día Internacional da Danza.

Residencias para bailaríns, apoio a novos creadores, a creación do Centro Coreográfico Galego…son algúns dos feitos polos que, para Danesga, as artes do movemento estaban nun momento de despegue en Galicia. “Desde hai un tempo Galicia é un punto de referencia para mirar, non só desde a Península senón tamén desde o resto de Europa que ollaban cara aquí para ver o que se estaba a facer” apunta Ruth Balvís, a presidenta de Danesga, ao tempo que insiste que esa é a mensaxe que levan un ano tentando transmitirlle ao novo goberno. “Ese é un reto a continuar: tanto polos creadores que apostan polas novas formas de expresión e, ao mesmo tempo, desde as institucións e continuando esas pinceladas que se estaban a trazar para non dar marcha atrás e que se apoie que salga cara adiante, non só a niveles económicos soportando esas estruturas, senón tamén apoiando esa programación estable e continuada” apunta. Pero para este colectivo, non só non se está a aproveitar o impulso dado nos últimos catro anos, senón que se está nunha situación de “parálise e abandono”. Por iso, hoxe que se celebra o Día Internacional da Danza, aproveitan para denunciar esa situación.

As reivindicacións
Un manifesto, que lerá hoxe ás 11:30 na sede do Laboratorio do Movemento (Rúa do Medio, Santiago), pretende dar a coñecer o que eles enumeran en cinco feitos. En primeiro lugar, que “non haberá unha convocatoria pública para a dirección do Centro Coreográfico Galego que leva desde setembro de 2009 sen dirección, cando o Sr. Conselleiro de Cultura se comprometeu por escrito a que este cargo sería por concurso público antes do 15 de xaneiro de 2010”; segundo, que haberá que devolver (con intereses) unha achega de case millón e medio de euros que o goberno central deu para a construción da sede; terceiro, a conxelación dos programa de residencias, documentación e plan de formación (este último acaba de poñerse en marcha cunha serie de actividades que van desde máster class e obradoiros para profesionais que terán lugar no último trimestre do ano); cuarto, que as axudas da AGADIC “non se corresponden en absoluto coa realidade da danza en Galicia”; e, en quinto lugar, “non hai transparencia na xestión para danza desde esta entidade administrativa e pública”. Ademais, o colectivo considera que a administración galega está improvisando as decisións neste sector, o que se demostra nos contratos artísticos que AGADIC está a manter tanto con Danesga como con outros colectivos do sector, o que para eles, se considera “unha total falla de rigor e seriedade”. Con estes motivos e este contexto, DANESGA aproveita o día da danza para pedir a dimisión de Juan Carlos Fernández Fasero, director de AGADIC, así como a “publicación inmediata dun plan para a danza que represente a maioría dos profesionais da escena galega”.

Desde o goberno anunciaron que a designación da persoa responsable do Centro Coreográfico Galego non será por concurso de méritos e explicaron que esta decisión se debe ao novo que é este sector no noso país. Algo que tampouco ven con malos ollos desde a profesión. Ruth Balvís asegura “o goberno ten todo o dereito de facer unha designación e is non ten porque ser malo porque a outra vez foi así e non nos foi nada mal”. Pero coa mesma, a presidenta de Danesga asegura que “o que nos molesta é que nos cambian de información continuamente e que levamos moito tempo de retraso e as axudas están paralizadas”.

Día da Danza
Coincidindo con esta celebración, instaurada en 1982 tanto o Consello Internacional da Danza como o Comité da Danza do Instituto Internacional do Teatro fan públicas as súas mensaxes. Alkis Raftis, director do Consello Internacional da Danza da Unesco, lembra na súa mensaxe deste ano que a danza é a representación máis axeitada da identidade cultural de cada país. Raftis asegura que “para representar graficamente a diversidade cultural, para un achegamento das culturas enraizado nos corpos humanos, non existe mellor medio que a Danza”. Pola súa banda, o bailarín e coreógrafo arxentino Julio Bocca, foi designado polo Instituto Internacional do Teatro para redactar a mensaxe deste ano. E aproveitou para facer referencia á linguaxe universal da danza, que trascende fronteiras e linguaxes e que tamén é “disciplina, traballo, ensinanza e comunicación”. Para Bocca, a danza “fainos libres, e consólanos aos humanos da imposibilidade de voar como os paxaros, achegándonos un pouco ao ceo, ao sagrado, ao infinito”, asegura o arxentino.

En todo caso, esta é unha celebración para bailar e festexar. Por iso diferentes entidades relacionadas co teatro e coas artes do movemento realizan arredor desta data actividades de tipo lúdico. Agadic organizou a semana pasada no Salón Teatro de Santiago unha conferencia sobre lectura e danza a cargo de María Dolores Fojón. E, en canto á exhibición, destaca a gala programada no Teatro Jofre o pasado martes, na que participaron todas as escolas e asociacións que se dedizan a esta arte na comarca ferrolá.