CRÍTICA
Quizais só sabemos que non sabemos nada (Manual básico)
por Beatriz Bravo
Ignorancia: falta de coñecementos que, a as más das veces, o común dos mortais tentamos agochar nunha sociedade na que o saber é poder.
Shakespeare: creador e produtor teatral sobre o que se opina a cotío, demasiado frecuentemente pecando do termo arriba exposto.
Doado: recoñecer todo o que aínda nos queda por saber sobre o escritor irremediablemente máis célebre do teatro universal, malia a cantidade de productos calóricos inxeridos coa variada filmografía ó redor da súa figura.
Extremadamente doado: sentirse ignorante ante a retórica absoluta de Quico Cadaval, Mestre de cerimonias dun espectáculo construido ó redor do seu verbo infinito e desafiante. A palabra vertebra unha proposta que reivindica o pracer de descubrir todo o que aínda nos queda por coñecer fronte a ilusión do noso saber. O sangue ácedo da obra esporea a libre opinión do público, aínda que asociada ó academicismo do discurso principal destílase un ritmo escénico non tan áxil como produccións previas da compañía.
Xogo: oportunidade que aproveitan Mofa & Befa para ilustrar sen descanso os recantos da palabra cedida ó narrador, facendo un camaleónico percorrido interpretativo mentres se conceden un descanso no seu devezo de experimentación e procura de novas formas teatrais.
Quizais só sabemos que non sabemos nada (Manual básico)
por Beatriz Bravo
Ignorancia: falta de coñecementos que, a as más das veces, o común dos mortais tentamos agochar nunha sociedade na que o saber é poder.
Shakespeare: creador e produtor teatral sobre o que se opina a cotío, demasiado frecuentemente pecando do termo arriba exposto.
Doado: recoñecer todo o que aínda nos queda por saber sobre o escritor irremediablemente máis célebre do teatro universal, malia a cantidade de productos calóricos inxeridos coa variada filmografía ó redor da súa figura.
Extremadamente doado: sentirse ignorante ante a retórica absoluta de Quico Cadaval, Mestre de cerimonias dun espectáculo construido ó redor do seu verbo infinito e desafiante. A palabra vertebra unha proposta que reivindica o pracer de descubrir todo o que aínda nos queda por coñecer fronte a ilusión do noso saber. O sangue ácedo da obra esporea a libre opinión do público, aínda que asociada ó academicismo do discurso principal destílase un ritmo escénico non tan áxil como produccións previas da compañía.
Xogo: oportunidade que aproveitan Mofa & Befa para ilustrar sen descanso os recantos da palabra cedida ó narrador, facendo un camaleónico percorrido interpretativo mentres se conceden un descanso no seu devezo de experimentación e procura de novas formas teatrais.
