En 1996 a Fundación Caixa Galicia pon en marcha a súa colección coa intención de crear un base completa de artistas galegos do século XX. Maruja Mallo, Laxeiro, Urbano Lugrís
.. pero co tempo foron ampliando as súas miras e comezaron a comprar obras de referencia internacional. Dalí, Miquel Barceló, Jaume Plensa son algúns dos artistas que figuran entre o listado dunha colección de 1.500 obras. Revisamos a colección da man da súa subdirectora, Rosario Sarmiento, que seleccionou as dez pezas máis representativas.
Hai unhas semanas, a Fundación Caixa Galicia iniciou unha liña de traballo para por en valor as súas obra. Baixo o nome de Miradas presenta catro exposicións, nas que outros tantos comisarios de recoñecido prestixio, farán unha revisión persoal sobre os fondos que ten a entidade. Máis de vinte anos despois de iniciar esta colección de arte, supera as 1.500 obras e pasa por ser unha referencia no Estado.
As liñas de traballo sobre as que traballamos nos primeiros anos da colección foi a de buscar a consolidación de artistas galegos do século XX, desde a vangarda histórica ata día de hoxe. Despois, a nosa vocación ampliouse e comezamos a buscar esas referencias do século XX tanto de artistas españois como internacionais afirma Rosario Sarmiento, subdirectora da Fundación Caixa Galicia. Nesa vocación universal, a Fundación pon o acento no ámbito portugués e latinoamericano. Para exemplo está a última adquisición da institución, que foi unha obra Di Cavalcanti (Emiliano Augusto Cavalcanti de Albuquerque e Melo), un importante pintor, ilustrador e caricaturista brasileño.
Cada ano, a Fundación revisa a súas propostas que pasan por diferentes fases ata a adquisición. Desde unha planificación inicial, a solicitude de valoracións externas e internas, que establezan a viabilidade da compra en función, tanto da calidade como do orzamento dispoñible. Neste momento, desde a Fundación establécese que non hai ningunha obra nova no punto de mira porque o obxectivo pasa centrar os esforzos en dar a coñecer o traballo de colección desenvolto nestes máis de vinte anos.
As obras
Pedímoslle a Rosario Sarmiento, subdirectora da Fundación Caixa Galicia, que fixera unha escolma dos dez fondos máis relevantes da institución. A selección, para Sarmiento persoal e totalmente subxectiva, é a seguinte:
Foi adquirida en 1989, uns anos antes de que se comezar a colección en si. É unha das obras máis representativas de Laxeiro que achega unha relectura de Tiziano mantendo a estética do granito tan peculiar do artista lalinense.
É unha obra feita en 1946, adquirida pola colección cincuenta anos despois. É unha das máis representativas de toda a importante colección que ten a Fundacion Caixa Galicia ten de Urbano Lugrís. Esta peza achega unha síntese das constantes da obra de Lugrís, nas que o mar é o protagonista.
É unha obra improtante na traxectoria de Maruja e con ela complétase a obra que a colección ten desta artista. Estrellas de mar é unha obra con equilibrio compositivo, moi xeométrica, que está na liña que Maruja comezou a traballar na Escola de Cerámica de Madrid nos anos 30. Ten a peculiaridade que é unha obra difícil de atopar no mercado, porque a artista non pintou moita obra e está principalmente en man de coleccionistas.
Adquirida no 2003 e elaborada por Dalí en 1930. É unha das obras máis importantes da Fundación Caixa Galicia, que está a ser continuamente solicitada por museos entre os que destaca a Tate de Londres ou o MOMA de Nova York. En 1929 é cando Dalí contacta con Andre Breton e todo o grupo surrealista e iso marca a súa traxectoria, coa exploración do mundo irracional e insconsciente. É unha obra capital na súa traxectoria.
É unha obra de importancia capital para entender o que foi Manuel Millares e o que significou na arte contemporánea española e fóra de España. Foi feita tres anos antes de que se constituíra o grupo El Paso e sintetiza a sobriedade, os materiais e o cromatismo que caracteriza o mundo de Millares. A Fundación estivo catro anos detrás dela ata que a puido comprar.
Adquirida pola Fundación Caixa Galicia no 2008. É unha obra de grande formato (199x304 cms) e moi representativa da obra de Miquel Barceló. Feita no ano no que foi seleccionado para facer parte nunha exposición do MOMA de Nova York, co máis representativo da arte contemporánea do momento. Para Rosario Sarmiento, a obra ten unha potencia extraordinaria e reproduce o mundo cromático e mesmo a simplicidade formal e as características da obra de Barceló.
Foi feita no 2001 e adquirida no 2005 pola Fundación Caixa Galicia. Ten unhas dimensións importantes e resulta moi representativa do traballo de Cristina Iglesias, que comeza a facer unha década antes. Cando comeza a elaborar as esculturas de habitacións, laberínticas a partir de obxectos cotiás, que ela terxiversa e actuan como reclamos. Ademais, Rosario indica que foi unha peza complexa de atopar.
É unha obra realizada por Jaume Plensa no 2007 que foi adquirida un ano despois pola Fundación Caixa Galicia. Unha obra moi significativa do que é a súa traxectoria nestes trinta anos no mundo da plástica. Circunscríbese na unión de corpo, palabra e texto.
A obra de Dario Villalba foi adquirida en ARCO e Rosario Sarmiento explica que foi un pouco complexo porque tiña varios compradores. Villalba comeza a traballar como reacción as correntes artísticas do momento, e incorpora elementos fotográficos nesa procura dun forte impacto visual polas personaxes que representa e polo que representa. Fai unha serie con personaxes marxinais, con problemas psiquiátricos e cunha fonda carga expresiva. É unha obra representativa e moi interesante que está actualmente nunha das exposicións que compoñen o ciclo Miradas.
É unha obra feita por Domínguez no ano 1933 e que se comprou no 2008. É unha das máis significativas na traxectoria de Óscar Domínguez porque resume as súas influencias surrealistas a través deses elementos simbólicos como son a árbore ou o corpo feminino. É unha peza emblemática porque ademais da súa representatividade, non é moi doado atopar obra de Dóminguez no mercado.
Hai unhas semanas, a Fundación Caixa Galicia iniciou unha liña de traballo para por en valor as súas obra. Baixo o nome de Miradas presenta catro exposicións, nas que outros tantos comisarios de recoñecido prestixio, farán unha revisión persoal sobre os fondos que ten a entidade. Máis de vinte anos despois de iniciar esta colección de arte, supera as 1.500 obras e pasa por ser unha referencia no Estado.
As liñas de traballo sobre as que traballamos nos primeiros anos da colección foi a de buscar a consolidación de artistas galegos do século XX, desde a vangarda histórica ata día de hoxe. Despois, a nosa vocación ampliouse e comezamos a buscar esas referencias do século XX tanto de artistas españois como internacionais afirma Rosario Sarmiento, subdirectora da Fundación Caixa Galicia. Nesa vocación universal, a Fundación pon o acento no ámbito portugués e latinoamericano. Para exemplo está a última adquisición da institución, que foi unha obra Di Cavalcanti (Emiliano Augusto Cavalcanti de Albuquerque e Melo), un importante pintor, ilustrador e caricaturista brasileño.
Cada ano, a Fundación revisa a súas propostas que pasan por diferentes fases ata a adquisición. Desde unha planificación inicial, a solicitude de valoracións externas e internas, que establezan a viabilidade da compra en función, tanto da calidade como do orzamento dispoñible. Neste momento, desde a Fundación establécese que non hai ningunha obra nova no punto de mira porque o obxectivo pasa centrar os esforzos en dar a coñecer o traballo de colección desenvolto nestes máis de vinte anos.
As obras
Pedímoslle a Rosario Sarmiento, subdirectora da Fundación Caixa Galicia, que fixera unha escolma dos dez fondos máis relevantes da institución. A selección, para Sarmiento persoal e totalmente subxectiva, é a seguinte:
1.- Banquete de nenos. Laxeiro
Foi adquirida en 1989, uns anos antes de que se comezar a colección en si. É unha das obras máis representativas de Laxeiro que achega unha relectura de Tiziano mantendo a estética do granito tan peculiar do artista lalinense.
2.- Anticuario del puerto. Urbano Lugrís
É unha obra feita en 1946, adquirida pola colección cincuenta anos despois. É unha das máis representativas de toda a importante colección que ten a Fundacion Caixa Galicia ten de Urbano Lugrís. Esta peza achega unha síntese das constantes da obra de Lugrís, nas que o mar é o protagonista.
3.- Estrellas de mar. Maruja Mallo
É unha obra improtante na traxectoria de Maruja e con ela complétase a obra que a colección ten desta artista. Estrellas de mar é unha obra con equilibrio compositivo, moi xeométrica, que está na liña que Maruja comezou a traballar na Escola de Cerámica de Madrid nos anos 30. Ten a peculiaridade que é unha obra difícil de atopar no mercado, porque a artista non pintou moita obra e está principalmente en man de coleccionistas.
4.-Les Roses Sanglantes. Salvador Dalí
Adquirida no 2003 e elaborada por Dalí en 1930. É unha das obras máis importantes da Fundación Caixa Galicia, que está a ser continuamente solicitada por museos entre os que destaca a Tate de Londres ou o MOMA de Nova York. En 1929 é cando Dalí contacta con Andre Breton e todo o grupo surrealista e iso marca a súa traxectoria, coa exploración do mundo irracional e insconsciente. É unha obra capital na súa traxectoria.
5.- Cuadro 92. Manuel Millares.
É unha obra de importancia capital para entender o que foi Manuel Millares e o que significou na arte contemporánea española e fóra de España. Foi feita tres anos antes de que se constituíra o grupo El Paso e sintetiza a sobriedade, os materiais e o cromatismo que caracteriza o mundo de Millares. A Fundación estivo catro anos detrás dela ata que a puido comprar.
6.- Lecer sur le plage. Miquel Barceló
Adquirida pola Fundación Caixa Galicia no 2008. É unha obra de grande formato (199x304 cms) e moi representativa da obra de Miquel Barceló. Feita no ano no que foi seleccionado para facer parte nunha exposición do MOMA de Nova York, co máis representativo da arte contemporánea do momento. Para Rosario Sarmiento, a obra ten unha potencia extraordinaria e reproduce o mundo cromático e mesmo a simplicidade formal e as características da obra de Barceló.
7.- Sen Título de Cristina Iglesias
Foi feita no 2001 e adquirida no 2005 pola Fundación Caixa Galicia. Ten unhas dimensións importantes e resulta moi representativa do traballo de Cristina Iglesias, que comeza a facer unha década antes. Cando comeza a elaborar as esculturas de habitacións, laberínticas a partir de obxectos cotiás, que ela terxiversa e actuan como reclamos. Ademais, Rosario indica que foi unha peza complexa de atopar.
8.- Overflow. Jaume Plensa
É unha obra realizada por Jaume Plensa no 2007 que foi adquirida un ano despois pola Fundación Caixa Galicia. Unha obra moi significativa do que é a súa traxectoria nestes trinta anos no mundo da plástica. Circunscríbese na unión de corpo, palabra e texto.
9.- El místico. Dario Villalba
A obra de Dario Villalba foi adquirida en ARCO e Rosario Sarmiento explica que foi un pouco complexo porque tiña varios compradores. Villalba comeza a traballar como reacción as correntes artísticas do momento, e incorpora elementos fotográficos nesa procura dun forte impacto visual polas personaxes que representa e polo que representa. Fai unha serie con personaxes marxinais, con problemas psiquiátricos e cunha fonda carga expresiva. É unha obra representativa e moi interesante que está actualmente nunha das exposicións que compoñen o ciclo Miradas.
10.- El Drago. Óscar Dominguez
É unha obra feita por Domínguez no ano 1933 e que se comprou no 2008. É unha das máis significativas na traxectoria de Óscar Domínguez porque resume as súas influencias surrealistas a través deses elementos simbólicos como son a árbore ou o corpo feminino. É unha peza emblemática porque ademais da súa representatividade, non é moi doado atopar obra de Dóminguez no mercado.