O dramaturgo Francisco Taxes, finado no 2003, foi unha figura fundamental da cultura da transición e clave para recuperar o teatro galego despois do franquismo. Hoxe á tarde Xerais presenta na Biblioteca Miguel González Garcés da Coruña a edición da súa Obra Dramática, editada polo seu fillo Xurxo Taxes. Falamos con el para coñecer algo máis sobre a publicación e a figura creativa do escritor teatral.
-¿Cómo xurde a idea da publicación?
A idea parte de Xerais de recompilar nun volumen toda a escrita teatral de Francisco Taxes. Inclúe dúas obras inéditas, Caderno de Bitácora, que representou o CDG en 1985 e outra que eu definirÃa como a máis persoal e transgresora que escribiu Francisco Taxes, Elas, en 1997. Está sen representar e trátase dunha peza de metateatro na que tres actrices se xuntan para ensaiar a obra dun orixinalÃsimo autor estadounidense que chega aquà e fai unha versión do Don Juan de Zorrilla. Iso váleles para reflexionar sobre o teatro galego. Tamén hai unha de reflexións sobre a sociedade, a economÃa global e a súa visión comprometido. É unha comedia moi divertida.
-¿Cal foi o papel de Francisco Taxes na recuperación do teatro galego tralo franquismo?
Taxes é un autor fundamental da Xeración Abrente que aÃnda está por reivindicar, moi relacionado coa loita antifranquista. Eu creo que o seu teatro é moi popular, máis achegado á xente do común, teatro para a xente, divertido, con diálogos áxiles e de apariencia sinxela. É un dos precursores do camino da personalización, el foi o fundador dese grupo Troula, no 78, que tivo un enorme éxito de público.
-¿Con esta edición teriamos xa acceso a toda a súa literatura teatral?
Case toda. QuedarÃa únicamente La Guerra del poder o el poder de las ideologÃas, unha obra de xuventude que el mesmo afirmou que non tiña maior interese. O que si estarÃa ben serÃa recoller toda a súa prosa xornalÃstica, eido no que eu creo que sobresaiu bastante. Colaborou en moitas revistas e medios e despois, tamén cultivou no eido da narrativa cultivou o relato curto.
-¿Cómo xurde a idea da publicación?
A idea parte de Xerais de recompilar nun volumen toda a escrita teatral de Francisco Taxes. Inclúe dúas obras inéditas, Caderno de Bitácora, que representou o CDG en 1985 e outra que eu definirÃa como a máis persoal e transgresora que escribiu Francisco Taxes, Elas, en 1997. Está sen representar e trátase dunha peza de metateatro na que tres actrices se xuntan para ensaiar a obra dun orixinalÃsimo autor estadounidense que chega aquà e fai unha versión do Don Juan de Zorrilla. Iso váleles para reflexionar sobre o teatro galego. Tamén hai unha de reflexións sobre a sociedade, a economÃa global e a súa visión comprometido. É unha comedia moi divertida.
-¿Cal foi o papel de Francisco Taxes na recuperación do teatro galego tralo franquismo?
Taxes é un autor fundamental da Xeración Abrente que aÃnda está por reivindicar, moi relacionado coa loita antifranquista. Eu creo que o seu teatro é moi popular, máis achegado á xente do común, teatro para a xente, divertido, con diálogos áxiles e de apariencia sinxela. É un dos precursores do camino da personalización, el foi o fundador dese grupo Troula, no 78, que tivo un enorme éxito de público.
-¿Con esta edición teriamos xa acceso a toda a súa literatura teatral?
Case toda. QuedarÃa únicamente La Guerra del poder o el poder de las ideologÃas, unha obra de xuventude que el mesmo afirmou que non tiña maior interese. O que si estarÃa ben serÃa recoller toda a súa prosa xornalÃstica, eido no que eu creo que sobresaiu bastante. Colaborou en moitas revistas e medios e despois, tamén cultivou no eido da narrativa cultivou o relato curto.