Nova Galega de Danza estrea un espectáculo que se mergulla na tradición do baile

Logo dun ano de traballo, afondando nas raíces do baile e da música galega, a compañía Nova Galega de Danza presenta Tradicción. Un espectáculo que se poñerá en xira este vernes no Teatro Rosalía da Coruña e co que inician unha viaxe parar achegar unha renovada danza tradicional ao gran público.

En Galicia existe unha fonda tradición de baile e o que quixemos facer foi recuperalo para presentalo nun espectáculo que crease un estilo novo pero sen perder nin a nosa identidade como grupo nin o da particularidade da danza. Deste xeito sintetiza Vicente Colomer, codirector artístico do terceiro espectáculo de Nova Galega de Danza, o que pretende esta montaxe. Comparte cos anteriores traballos (Engado e Alento) un peculiar estilo renovado, moi contemporáneo cunha base da danza e baile galego acompañada dunha música tradicional. Pero sepárase do anterior en que se trata dun traballo moito máis elaborado. Música en directo, coreografías moito máis traballosas e un vestiario moi contemporáneo inspirado nas antigas vestimentas son algunhas das claves desta montaxe.

Recuperar a tradición
Os espectadores de Tradicción recoñecerán moitas das músicas que se presentarán nesta montaxe, pero escoitaranas con outro ritmo, é dicir, adaptadas. Este exemplo sirve de carta de presentación para a coreografía. Vicente Colomer explica que malia que nós non facemos traballo de campo, aproveitamos todo o que hai investigado por parte de numerosos grupos por toda Galicia para recuperalo. O que fixo de guía e asesoramento foi Xabier Díaz, que é membro da compañía e que aproveitou toda a súa bagaxe nesta materia para este espectáculo. Unha base de traballo que permite que os coreógrafos desta montaxe puideran reinterpretar o baile tradicional e darlle, non só o estilo propio da compañía, senón tamén a túa reinterpretación.

Xabier Díaz estivo durante máis de quince anos recuperando músicas e danzas tradicionais cando formaba parte de Xacarandaina. E o resultado destes traballo son máis de seiscentas horas de gravacións así como múltiple material documental que ten na súa casa á espera de ser convenientemente catalogadas e arquivadas. Con esta base, Díaz fixo un traballo de transmisión de tentar comunicarlle aos bailaríns de Nova Galega de Danza non só os pasos das diferentes coreografías, senón tamén de cómo se habían de executar e interpretar todas eses pasos. Xabier explica que no baile tradicional hai unha cousa que os maiores lle chamaban o xeito ou a gracia que lle confería ás coreografías un especial xeito de baile que é o que teu tentei explicar. É precisamente aquí onde radica a especial dificultade de poder transmitir este xeito con efectividade que sirva para unha reinterpretación correcta dos pasos de baile e onde o traballo de Xabier se convertiu nun punto moi destacado. Sen embargo, este músico réstalle importancia asegurando que hai multitude de pequenos arquivos de carácter persoal que teñen feito este mesmo traballo. A nivel técnico eramos xente relacionada co baile e coa música, pero non tiñamos conceptos para ordenar e documentar todo ese material para que ese arquivo no futuro sexa realmente útil. Díaz asegura que, no seu caso particular, houbo algúns intentos e algúns contactos para poder arquivar e conservar o patrimonio que el mesmo gardou e dixitalizou na súa pasa pero que acabou en nada. Pero reflexiona en que urxe unha univdade móbil e un equipo de xente competente para arquivar e gardar todo ese material e, cómpre facelo con rapidez porque aínda quedan moitas cousas que se poden gravar e que urxen desde este punto de vista e que corren o risco de perderse para sempre. Con este traballo, Nova Galega de Danza, pretendeu render a súa particular homenaxe non só aos bailaríns tradicionais, senón tamén a todos aqueles que contribuíron a que ese material non se perdera.