Ofrecémosche novas propostas atípicas para os afeccionados ao folk e ao rock

Agasallos de Nadal: a nostalxia

Sen saírmos da mocidade, existe un sector da poboación que centra os seus gustos en estilos ben diferentes aos que xa temos tratado. Falamos, por exemplo, dos afeccionados ao mundo folk, que son lexión, ou ben daqueloutros que teñen (ou tiveron) no rock unha forma de vida. E as ideas van alén dos CDs.

Son dous perfís ben diferentes que comparten afección pola música pero non ten que esgotarse soamente nela. De feito, existe un universo mercantil arredor das propostas musicais que ben che pode servir á hora de facer as túas compras navideñas.

Nostalxia Folk
De acordo, é certo. Para os afeccionados ao folk o máis sinxelo é e será agasallarlles discos. Pero non ten por qué quedar aí a cousa. Arredor da nosa música tradicional existe toda unha serie de posibilidades para regalar nestas datas.

Unha gaita, se non ten, ou accesorios para a mesma, todo da man do prestixioso obradoiro Seivane, para todos os petos e mesmo dispoñible pola rede. Desde un estoxo para punteiro a un fol de gore tex ou, xa postos, unha gaita enteira. A escoller.

Pero se non está claro que o afeccionado teña tempo ou ganas como para se pór a aprender a gaita, un bo xeito de comexar aos poucos pode ser co libro “Toques, asubíos e cantores” de Xavier Blanco, que ensina a fabricar instrumentos cos materiais máis cotiáns (ata unha folla de herba ou un pao valen) e que pode animar a moitos a irse introducindo nas nosas raíces musicais.

Para os que non se deciden pero sempre din que teñen gañas, non hai nada como apuntalos a un dos múltiples cursos que para gaita, percusión, baile ou cante teñen colectivos por todo país. Cantigas e Agarimos en Compostela, Toxos e Froles en Ferrol, Cántigas da Terra na Coruña, a Aula Gomes Mouro en Ourense ou mesmo os conservatorios de música tradicional de Lalín e Vigo (aínda que nestes será mellor agardar a que se aclare a súa situación).

E, xa postos, ¿por qué non agasallar un traxe tradicional? Estas prendas que ben se poden empregar para actos solemnes, festas e eventos varios fóra dos tradicionais días reivindicativos. Hai polo país diferentes tendas ás que recorrer para este fin. A cousa é darlle uso despois.

É moi probable que os afeccionados á nosa música tradicional teñan tamén interese en diferentes aspectos da cultura popular que producía esa arte. Así que, saíndo do que é estritamente sonoro, existen diferentes posibilidades que lles achegar. Unha proposta destacada é a “Historia da Vida Cotiá de Galicia” de Xavier Castro, que a moitos lles pode servir para atopar o sentido das cantigas ou das roupas tradicionais. Xa meténdose nas lendas, a “Guía da Galiza Máxica” de Vítor Vaqueiro ou a “Enciclopedia de Seres Máxicos de Galicia” son auténticas xoias para coñecer a nosa tradición. E con ese regalo, un bono para pasar unha fin de semana nunha Casa de turismo rural galega, para se mergullar na tradición (e a ser posible, naqueles establecementos que oferten actividades). Pero neste perfil tamén hai sitio para as viaxes. Por iso, un bo agasallo sería unha tenda de campaña (mínimo, 4 persoas, aínda que sexades dous e cunha tea resistente á chuvia para poder aturar os imprevisibles veráns galegos). A partir de aí, o calendario de festivais folk galegos é inesgotable durante o estío. A maior parte deles ofrecen zonas de acampada libres, mesmo en lugares privilexiados, como a Praia de Morouzos, habilitada para camping durante o Festival de Ortigueira. Outros nomes indispensables do folk do verán son o Festival da Carballeira de Zas. Pero se queres ir un pouco máis alá, unha viaxe a Lorient na primeira semana de agosto. Porque nesas datas, nesa localidade da Bretaña francesa, celébrase o mítico Festival Intercéltico que se converte na gran referencia folk do mundo céltico no verán. En Lorient están todos os que son e son todos os que están, e é un céntrico punto de partida para visitar unha das máis famosas nacións celtas.

Ademais, non se pode entender unha foliada folk sen tragos de licor café que manteñan esperto o espírito. Xunto coas elaboracións caseiras que teñen sona local, tamén se poden conseguir licores de marca que poden ser, nalgúns casos, dignos substitutos. E para os que son clásicos e seguen a decantarse pola música, aquí van unhas propostas. Vente vindo” (Corda Frouxa, 2007) é o nome do novo traballo de Fía Na Roca. Son catorce temas nos que a presenza vocal de Sonia Lebedynski adquire un maior protagonismo respecto a anteriores traballos de Fía na roca. Canda este traballo, Pablo Seoane presenta “Fluíndo en pechado” un traballo con 14 temas baseado na música de raíz galega, especialmente na dixitación “pechada” que estivo en desuso debido a grande dificultade, tanto de interpretación como de afinación e interrelación con outros instrumentos.
Pechamos este perfil cun par de propostas literarias. Dunha banda. “Porca Terra” de John Berger, traducido por Xoan Abeleira, que é o primeiro dunha triloxía que aborda a vida labrega tal e como foi ata hoxe ó longo dos séculos. Da outra, “Mentres a herba medra” na que Xesús Rábade Paredes (premio Blanco Amor 2006) cruza, en conxunción coral e sobre un ritmo jazzístico de fondo, tres xeracións que dialogan e debaten. Como na vida mesma.

Rock
Non vai ser menos. Se para os folkis propomos unha gaita, para os rockeros non imos deixar de suxerir unha boa guitarra eléctrica (ou baixo ou batería, para gustos). Non coñecemos de ningunha empresa galega que as fabrique, pero hai un lote de tendas espalladas polo país que a comercializan. Iso si, se xa ten guitarra ao mellor non lle viña mal un curso, unha opción moi a ter en conta.

Se prefires decantarte pola música música propoñémosche o último traballo de “Triángulo de amor bizarro”, o trío coruñés que foi aclamado unanimemente pola crítica como un dos grupos revelación do ano trala publicación do seu primeiro traballo, homónimo do grupo. O novo disco, “El hombre del siglo V”, inclúe os temas das súas dúas primeiras maquetas auto traducidas, coas que quedaron semifinalistas dous anos consecutivos no Proxecto Demo, organizado polo Festival Internacional de Benicàssim, ademais de tres temas gravados para a ocasión. Outra proposta é “Tres” o novo traballo de “The Homens”. Un disco cargado de letras acedas, retrousos pegadizos e moita diversión. Apostando por un deseño atrevido e atractivo a discográfica Falcatruada edita este disco en formato especial: 500 copias en vinilo de 12”, incorporando un disco cos temas en mp3 e un póster no interior; tamén hai unha versión en CD en formato económico en digipack. O trío formado por Martin Wu, Roi e Xocas xa ten como costume publicar as súas composicións baixo licenza Creative Commons e o disco enteiro agás dúas cancións pode descargarse desde o sitio web do grupo.

Non de temática rockeira, pero ben se podería situar na súa onda son as bandas deseñadas de David Rubín. Por destacar algunhas “La tetería del Oso Malayo”, un curioso salón de té que, en realidade é “un consultorio psico-anímico” rexentado por un oso, Sigfrido, arredor de onde se arma nas historias da segunda novela gráfica deste autor; ou tamén “El circo del desaliento” unha serie de relatos curtos realizados para a ocasión, xunto con outros xa publicados previamente en distintas revistas.

Ademais, a empresa galega Blu:sens ten unha estensa e variada gama de reproductores mp3 e auriculares para escoitar música en alta calidade e sen amolar. E con menús en galego.

Tras vinteseis anos de rock and roll en 2007 Los Suaves pasaron unha pequena crise co posible abandono do seu guitarra solista, Alberto Cereijo. Foi un momento no que repasar de primeira man o traballo deste mítico grupo ourensán en “Suave é a noite”, un documental que contén as declaracións dos compoñentes, desde membros fundadores que xa marcharon a outros que chegaron hai poucos anos. Imaxes de directo e de viaxe en estrada e actuacións recuperadas de arquivos televisivos completan este documental que xa foi estreado na TVG. E se non lle gusta a música enlata, sempre lle podes regalar unha entrada para un concerto de Los Suaves, Kannon, Siniestro, ou bótalle un vistazo á nosa axenda de concertos para ver as vindeiras previsións.

E se son deses aos que lle gusta ler mentres escoitan a súa música preferida. “Cuspierei sobre as vosas tumbas” de Boris Vian, traducido por David Gippini amosa O relato da cruel vinganza contra unha sociedade opresora, excluínte e marxinadora cos individuos doutras razas, aos que considera inferiores. Seguindo un plan premeditado, o protagonista participará en orxías onde o sexo e a violencia son a reacción de rebeldía ás convencións morais da época. Pero se o que queres é ofrecer unha guía polo mundo do rocanrol o teu libro é “¡Viva o fu remo!” de Pedro Feijoo. Un texto que ofrece de forma divertida, aguda e moi documentada un repaso á historia doméstica da música pop, ou popular, en Galicia e no noso tempo, de Jimi Hendrix e os Clash a Suso Vaamonde e Andrés Dobarro ou dos Ramones e Bea-tles a Resentidos e Diplomáticos….

Ademais, hai un agasallo que só apreciarían os afeccionados á música. É a recuperación de vinilos, que fan varias empresas e ofrecen servizos de restauración e dixitalización. Para poder ter en mp3. Audio Restauración, en Vilagarcía, é un dos exemplos que non debes esquecer.